Caner Ediz

Dağın eteğin demiyim

Yoksa zirveden inen miyim?

Belki de hiç çıkamadığım bir zaferin

Sarhoşluğuyla kendimi Kaf dağında buluveren miyim?

​

Bir çığ gibi düşeceğim, belki de

Belki de burada donup öleceğim

Zirvede kaybın tadını bilirim

Seni en çok sevdiğim gün kaybedenim

​

Nasıl unutabilirim, acılarımı nasıl dindirebilirim

Belki de hiç yaşamamalı seni diyar diyar beklemeliyim

Soğuk artık burası, sana atan kalbim yokluğunla virane

Hane hane yoklukla dolu yüreğim atmaktan yoruldu derdi bahane

​

Dertlerimin adı olan zatı şahane, seni her zaman bekleyeceğim

Sensiz cihanın bir anlamı yok, olsa da neylerim

Bir hayatım var, gelmezsen bil ki iade edeceğim

Ne de olsa aşksız bu bedeni taşımak sana ihanet, bana ise eziyet,

Çünkü ben sadece seni severim...